"De verruiming per 1 juli vind ik echt een wassen neus."

Tijdens de derde editie van Studio Food Inspiration schoof Jord Althuizen aan bij presentator Hans Steenbergen. De ongekroonde barbecuekoning van Nederland én België vertelde over de impact van corona op zijn twee grote Black Smoke restaurants in Antwerpen en Rotterdam, zijn stal in de foodhallen en zijn eventcatering met Smokey Goodness. “De beeldvorming zit me dwars.”

Fotografie: Jord Althuizen bij Studio Food Inspiration door Nathalie Brugman

Je hebt het overleefd tot nu. Hoe staat het er voor?

“Ik heb diverse activiteiten. In het restaurant in België is geen limiet op het aantal gasten binnen en daar gaat het eigenlijk behoorlijk goed. Ook over Rotterdam ben ik niet ontevreden ondanks de restricties. Daar hebben we een groot terras bijgebouwd, maar juist nu zit het weer een beetje tegen. De eventcatering ligt volledig stil. Ik mag heel blij zijn als ik ‘maar’ tachtig procent van mijn jaaromzet inlever. En in die tak heb ik voorlopig geen enkel perspectief op de toekomst.”

“We zijn er nog. Maar het is een gevecht, niet alleen financieel, ook om de energie en drive te behouden. Je kiest voor de horeca omdat daar je passie ligt als persoon en je kunt het blijven volhouden omdat het succes werkt als een soort drug. Als zowel het horecagevoel als het succes onder vuur liggen, dan is het heel zwaar je motivatie te vinden.”

“Op de zaak ben je nog omgeven door een team met fantastische medewerkers waar ik veel energie van krijg. Iedereen denkt mee, is flexibel, wil ervoor gaan en daardoor kan ik door. Maar thuis is dat ook nodig. Ik heb jonge kinderen en een huis dat ik kwijt ben als ik alle nieuwe schulden niet kan betalen. Dat scenario doet wat met je als mens, dat slaat je lam als je niet oppast.”
 

"De NOW-regeling is funest geweest voor de publieke opinie."


Voor corona leek the sky the limit. Daar investeerde je dan ook naar. Hoe kijk je daar nu tegenaan?

“Wij zaten in een flow. Het ging zo goed. Maar als ik nu kijk naar de investeringen is er een kans dat ik de komende tien jaar keihard moet werken om alle investeringen af te betalen zonder dat ik iets verdien. De kloof die is geslagen door drie maanden omzetverlies is heel erg diep. We moeten met heel krachtige marges gaan werken om dit überhaupt in te kunnen lopen. De particuliere gast is nu wel terug, maar de groepen zijn weggevallen.”

“Wat ik ingewikkeld vind is dat de borgstelling voor kredieten door de overheid wordt gepresenteerd als een ontzettende steun voor ondernemer. Maar als ik de 8.5 procent rente zie die ik voor die lening moet betalen en dat afzet tegen de bodemtarieven waarvoor leningen worden ingekocht bij de Europese Centrale Bank, dan is dat helemaal geen steunmaatregel, maar gewoon een commerciële lening.”

Je bent kritisch op het beleid. Waar zit de meeste pijn?

“Vooropgesteld: ik begrijp dat de overheid voor een ongekende uitdaging stond en deed wat kon. Wat ik mis, is dat er meer wordt gedaan met het snel voortschrijdend inzicht. Er is inmiddels zoveel meer bekend over het virus, kennis van over de hele wereld. Ik zou graag het gevoel krijgen dat daarmee ook iets wordt gedaan in het beleid. De wet- en regelgeving rond de horeca is ontzettend streng. Ieder bedrijf in Nederland heeft verplicht een enorme capaciteit aan luchtafzuiging. Ik heb een barbecuerestaurant, dus het zal je niet verbazen dat wij zelfs nóg meer capaciteit hebben. Als ik daar nog een extra filter tussen plaats, doe ik op geen enkele manier onder voor de luchtverversing in de vliegtuigen. Ik moet heel voorzichtig zijn met wat ik zeg, want de horeca heeft soms de reputatie om vooral veel te klagen en weinig verantwoordelijkheid te nemen, maar ik vind ons momenteel de paria’s onder de ondernemers. En dan krijg je inderdaad weerstand.” 

“Wat me dwars zit is de beeldvorming. De NOW-regeling is funest geweest voor de publieke opinie. Iedereen denkt dat we vrijwel alle loonkosten vergoed krijgen en we niet mogen klagen, maar in praktijk klopt daar voor de meeste bedrijven helemaal niks van en krijgen we vijfenzestig procent. Als we dan zeggen dat we een financieel probleem hebben, denkt het publiek dat we onze hand ophouden.”

“De verruiming per 1 juli vind ik echt een wassen neus. Het wordt gepresenteerd als een groot cadeau dat de horeca eens lekker uit mag pakken, maar dat is helemaal niet het geval. De regering doet alsof we allemaal ontzettend blij mogen zijn dat we weer honderd gasten mogen ontvangen, maar met de anderhalve meter is dat voor vrijwel geen bedrijf mogelijk. De meeste ondernemers kunnen nu al niet eens dertig man kwijt. Wat hebben ze daar aan? Je mag met vijf man in een auto naar de wallen om daar te doen wat je wilt en vervolgens moet ik je weigeren in mijn restaurant. In de bouwmarkten en supermarkten werkt iedereen met plexiglas en is dat geen enkel probleem, maar in de horeca moet dat eerst allemaal uitgebreid worden getest en gekeurd. Ik zie wat er gebeurt in supermarkten, bouwmarkten, op kermissen en in de luchtvaart en kan die maatregelen op geen enkele manier rijmen met wat geldt voor de horeca.”