Onlangs schreef ik over mijn bezoek aan Amsterdam en de dingen die me daar opvielen (lees hier). Deze week trok ik naar Rotterdam om te zien hoe de horeca er daar na twee coronajaren voorstaat. Sommige dingen uit 010 komen overeen met mijn observaties uit 020. Maar lang niet alles. Daarom hierbij een kort verslag van wat mij opviel in de Maasstad.
1. Dorps karakter van een wereldstad
Als je over de Erasmusbrug fiets zie je aan beide kanten van de Nieuwe Maas de hoge torens van steeds meer kantoren en appartementencomplexen. De enige echte skyline van Nederland vind ik altijd weer indrukwekkend. Tegelijkertijd is de sfeer in de stad dorps. Veel ondernemers werken liever samen met lokale producenten dan met grote ketens. In barren zie je veel lokale bieren op de tap van de craftbeer brouwer Kaapse Brouwers of van Brouwerij Noordt. Bij koffiezaken en lunchrooms wordt veelal de koffie van de Rotterdamse Giraffe Coffee Roasters geschonken, of van Man Met Bril Koffie. En Heilige Boontjes, de koffiebranderij die werkt met ex-gedetineerden, is natuurlijk hét voorbeeld van een sociaal (food)initiatief in de stad.
Bekijk hier de video die we maakten bij Heilige Boontjes »
2. Diversiteit
Rotterdam is een van de meest diverse steden van Nederland: een bonte mix van mensen met verschillende achtergronden, leeftijden, interesses en culturen. Dat zie je dan ook terug in het foodaanbod. Wij aten bij Sabor Sabor, een traditioneel Mexicaans restaurant. Niet super nieuw, in 2018 al geopend, maar wat voor mij wel nieuw was, was de taco met gestoofde cactus. Ik weet niet of je wel eens cactus gegeten hebt, maar het proeft een beetje naar augurk, maar dan minder sterk van smaak. En doordat Sabor Sabor de vrucht stooft, is hij lekker fluffy.
In 010 zijn nog veel meer authentieke wereldkeukens op een prachtige manier vertegenwoordigd. Onze camerajournalist Kees van Duinhoven maakte onlangs een video over de diversiteit van food in de stad. Check hier »
3. In Rotterdam spreken ze Nederlands
Waar ik laatst nog schreef dat veel foodproducten in Amsterdam met een Engelse term worden aangeprezen, praten ze in Rotterdam gewoon Nederlands. Hier noemen ze een product zoals het heet. Een brood met walnoten en rozijnen van bakkerij Jordy’s Bakery heet ‘walnoot rozijnen brood’. Bij De IJsmaker op de Witte de Withstraat, de kleine ijssalon waar je je bestelling doorgeeft via een van de vijf (!) bestelzuilen kies je digitaal uit smaken als aardbei, kokos of chocola. En zelfs bij de hippe vegan patisseriezaak SUE noemen ze een haverreep met chocola gewoon wat het is: ‘choco haverreep’.
4. Plant-based is geen uitzondering meer
Het fast casual concept Jack Bean heeft een nieuwe locatie in een kiosk pal voor Rotterdam Centraal Station en is een populaire hotspot voor plant-based to-go- en afhaalgerechten. De Vegan Junk Food Bar is inmiddels ook in 010 gevestigd. En SLA ook. YB (voorheen Yoghurt Barn) ook. Het uit België afkomstige Foodmaker ook. Allemaal concepten die een plant-based menu hanteren. Ook zit er een Vegan Pizza Bar. Restaurant Rotonde werkt amper met vlees en vis, en het populaire Tres van Michael van der Kroft ook niet. Rotown, een vegan snackbar in combinatie met een club, bewijst dat vegan zelfs prima gecombineerd kan worden met uitgaan.
Vega(n) concepten zijn er al lang geen uitzondering meer in Rotterdam. Dat niet alleen independent concepten daar op inspelen maar ook de ketens, blijkt wel uit het feit dat overal in de stad grote posters hangen, waar McDonald's de Veggie McKroket promoot.
5. WineTank
Nummer 5 is niet zozeer een ontwikkeling, maar een nieuw concept dat ik tegenkwam tijdens de tour: WineTank. In dit zaakje om de hoek van de Mauritsstraat kan je je eigen wijn tappen, in je eigen meegebrachte fles. Alle refills kosten 10 euro per fles. Ben je een fles vergeten, dan koop je die hier, met het idee dat je die de volgende keer weer meebrengt. Want WineTank wil de afvalstroom beperken door zonder verpakking te werken. Ook leuk: bij iedere wijntank wordt met icoontjes aangegeven wat de primaire smaken van de wijn zijn. Handig voor mensen die het lastig vinden om te duiden wat voor soort wijn ze lekker vinden.