The Robin Hood Army is opgericht in 2015 in New Delhi, India. De non-profit vrijwilligersorganisatie verzamelt overtollig voedsel van restaurants, supermarkten en gemeenschappen om minderbedeelden te helpen. Momenteel zijn er meer dan 220.000 vrijwilligers, of 'Robins' zoals ze worden genoemd, actief. Samen serveren ze maandelijks meer dan 1,5 miljard maaltijden in meer dan 400 steden in 13 landen op het zuidelijk halfrond. Oprichter Neel Ghose deelt zijn visie, aanpak en toekomstdromen.

Een beter voedselsysteem begint met een visie. In zijn podcastserie Food Lab Talk interviewt Michiel Bakker, Vice President of Workplace Programs bij Google's REWS, inspirerende changemakers die werken aan de voorhoede van onze meest dringende uitdagingen op het gebied van voedselsystemen. Het eerste seizoen van Food Lab Talk richt zich op het verminderen van voedselverspilling in de voedselketen. Een van de geïnterviewden is Neel Ghose, oprichter van het Robin Hood Army, een vrijwilligersorganisatie die etensoverschotten verstrekt aan mensen die het nodig hebben.

Beluister hier de podcast met Neel »


Het idee is eigenlijk geïnspireerd op een vergelijkbaar project, genaamd ReFood, dat Neel tegenkwam toen hij enkele maanden als vertegenwoordiger van een foodtech start-up werkte in Lissabon. Het idee is eenvoudig. In hun vrije tijd halen vrijwilligers voedseloverschotten en leftovers van restaurants op en herverdelen dit onder de minderbedeelden van de stad, via een hyperlokaal distributiesysteem. "Ik vond deze oplossing erg intuïtief en voor de hand liggend. Ik wist ook zeker dat het een haalbare oplossing kon zijn in landen zoals het mijne, India. Dus heb ik wat tijd doorgebracht met de oprichter van ReFood en zijn operationele team om te begrijpen hoe het werkt, wat ze doen en hoe ze hun vrijwilligers motiveren. Toen ik in de zomer van 2015 terugkeerde naar India, nam ik contact op met een paar goede vrienden en besloten we om te proberen iets soortgelijks neer te zetten."

Niemand verdient er geld aan

De ‘Robins’ zijn merendeels studenten en jonge professionals die dit in hun vrije tijd doen. De army helpt onder meer dakloze gezinnen, weeskinderen, patiënten uit openbare ziekenhuizen en bejaardentehuizen. "Een van onze belangrijkste principes is dat we een organisatie zonder fondsenwerving zijn; we nemen van niemand geld aan. Dat is nogal een onconventionele aanpak in de goededoelenindustrie. Aanvankelijk was het voor ons echt een morele afweging. In ons deel van de wereld ervaren we regelmatig corruptie met betrekking tot fondsenwerving, en daar wilden we ver weg van blijven. Inmiddels is het uitgegroeid tot een van onze belangrijkste onderscheidende waarden. Momenteel werken we met meer dan 220.000 vrijwilligers. Toen we een tijdje geleden een enquête deden, gaf meer dan 90% van hen aan voor ons te willen werken omdat we geen geld aannemen."

"Het heeft zich ook bewezen als een van de belangrijkste argumenten bij het aangaan van partnerschappen. Wij sluiten alleen partnerschappen met twee mogelijke doelen voor ogen: meer eten of meer zichtbaarheid voor ons werk. We werken samen met billboardbedrijven, lokale tv- en radiostations, grote technologiebedrijven zoals Über en Facebook, of kleine foodtech start-ups. Onze salespitch is bij elk partnerschap hetzelfde. We zeggen: ‘Kijk, dit is het probleem van voedselverspilling en dit is het aantal mensen dat honger lijdt in jouw stad. Wij proberen hieraan bij te dragen.’ Ik vraag een bedrijf ook niet om twee of drie billboards te sponsoren. In plaats daarvan vraag ik: ‘waarom geef je me niet de billboards die je dit kwartaal niet hebt verkocht, om onze missie en jouw lokale gemeenschap te ondersteunen?’ Het is erg moeilijk om nee te zeggen tegen zo’n voorstel."

We leren door te doen

"Ik geloof sterk dat de meeste antwoorden op de systeemuitdagingen van deze tijd van onderaf zullen komen. Daarom is het zo belangrijk om gewoon te beginnen. Overdenk het vijfjarenplan niet. Toen we de Robin Hood Army lanceerden, kregen we veel positieve feedback in de eerste weken en maanden. Dingen gebeurden die we niet hadden verwacht of zelfs voor mogelijk hielden. Er waren restauranteigenaren die met eigen ogen zagen dat we belangeloos al dit werk in onze vrije tijd deden en besloten om zelf ook meer te willen doen. In plaats van alleen hun overtollige voedsel te doneren, zeiden ze: hé, we koken ook maaltijden voor ons personeel, dus laten we in een moeite door ook deze maaltijden bereiden. Wat wij al in een heel vroeg stadium probeerden te doen, was om de restaurants en onze partners niet te behandelen als donateurs of sponsors, maar als deelnemers van ons project. We betrekken ze bij onze missie, zodat ze niet alleen het gevoel hebben dat ze 'The Robin Hood Army’ ondersteunen, maar echt onderdeel zijn van het leger. Op die manier zijn we erin geslaagd om een club met enorm betrokken mensen om ons heen te verzamelen."

"In de beginfase van ons bedrijf begonnen we de verhalen van onze voedseldistributies te delen op sociale media. In eerste instantie was ons belangrijkste motief dat we aan de deelnemende restaurants en onze partners wilden laten zien wat er gebeurde met het gedoneerde voedsel. Bij het posten van de verhalen concentreerden we ons niet op de ontberingen of problemen in de gemeenschappen, maar juist op de positieve momenten van delen en verbinding."

"Het onbedoelde gevolg hiervan was dat mensen in andere steden onze berichten zagen, daar enthousiast van werden, en ons vroegen om hen te laten weten wanneer we in hun stad zouden beginnen... Natuurlijk hadden we kunnen afwachten. Eerst solide plannen smeden, wachten op het ideale moment, de logistieke operatie in Delhi helemaal tot in perfectie finetunen, maar we besloten: let's go with the flow.

We nodigden de mensen die geïnteresseerd waren om een lokale ‘army’ op te starten uit voor een Zoom-gesprek. We leidden hen door de bouwstenen van ons concept en deelden onze belangrijkste principes die we onderweg hadden gevormd. We beantwoordden hun belangrijkste vragen: "Hoe betrek je restaurants? Hoe bepaal je wie de maaltijden het hardst nodig hebben? Hoe deel je de verantwoordelijkheden met de eerste paar teamleden? Hoe zet je sociale media in?" Deze bouwstenen werden ons ​​handboek voor opschaling. Iets dat kon worden gecommuniceerd en gedeeld. Achteraf ben ik blij dat we niet hebben gewacht tot alles perfect was. Door te vertrouwen op de kracht van onze gemeenschap hebben we in korte tijd veel meer impact kunnen creëren."

"Wat ik van deze ervaring heb geleerd, zijn twee dingen. Ten eerste dat er overal ter wereld mensen zijn die anderen willen helpen. Ze zijn alleen op zoek naar een playbook dat ze kunnen volgen en een gemeenschap of doel om bij betrokken te zijn. En ten tweede dat je voor de uitrol vertrouwen moet hebben in de kennis en ervaring van locals. Zij kunnen de unieke omstandigheden ter plaatse veel beter inschatten en zijn dus veel beter in staat om er lokaal een succes van te maken. Ze hebben ook een veel beter perspectief van wat hun gemeenschap nodig heeft.

Onze taak is dus niet om hen precies te vertellen wat ze moeten doen. Onze taak is om te delen hoe dit model werkt, onze bedrijfscultuur over te dragen en hen vervolgens verder te laten gaan, zolang ze onze drie basisprincipes respecteren - geen geld aannemen, apolitiek zijn en respectvol zijn voor alle religies. En vervolgens laten we mensen hun ding doen. Het is ontzettend gaaf om te zien hoe innovatief mensen zijn. In Delhi bijvoorbeeld, richten we ons alleen op het overschot van restaurants, maar in andere Indiase steden benaderen afdelingen ook supermarkten of eventcateraars en 'Indiase bruiloften', waar doorgaans grote hoeveelheden voedsel worden verspild."

Beluister hier ook de andere podcastafleveringen van Food Lab Talk »