Nieuwe versoepelingen staan voor de deur. Tijd voor Daan Smeltzer, horecaondernemer in Utrecht, om even kort terug te kijken op afgelopen week en vooruit te blikken naar de steeds mooier wordende nabije toekomst.

Een groot deel van de horecazaken heeft de koelingen al lang weer gevuld en het personeel is volop aan het werk. De nieuwigheid van de heropening is er bij de zaken met een terras inmiddels vanaf; er wordt weer gedraaid op routine. In de stromende regen namen gasten soms plaats aan tafel, bij gebrek aan parasol of luifel onder een paraplu.

Maar het verlangen is groot om op het terras te zitten en weer te mogen genieten van de horeca. Nu de zomer zijn intrede heeft gedaan, barsten de terrassen in het centrum van Utrecht uit hun voegen en staat er naast menig terras steevast een flinke rij. Wachttijden lopen zaterdags op tot anderhalf uur, maar het lijkt niemand iets uit te maken. De drankjes en hapjes zijn niet aan te slepen en gasten genieten zichtbaar.

Het bruist weer in de stad en dat hebben we gemist.

Goed gepoetst

Nu de eindtijd opgeschroefd wordt naar 22.00 uur hoop ik dat de daghap, bitterballen en nacho’s plaats zullen maken voor volwaardige diners, waarbij gasten één of meer gangen bestellen van de dinerkaart. Van gasten die binnen plaatsnemen aan tafel is al lang bekend dat ze meer uitgeven aan eten dan gasten op het terras.

De DJ zal verantwoordelijk zijn voor de achtergrondmuziek, want volwaardig entertainment is nog niet toegestaan en er is weer ruimte voor een Espresso Martini na het diner. Ik verwacht dat het doordeweeks nog drukker zal worden, want na het werk kunnen gasten straks weer ‘gewoon’ hun favoriete restaurant bezoeken. Ik heb mijn dinerkaarten klaarliggen, personeel ingedeeld op het nieuwe rooster en de zaak nog eens extra goed gepoetst. Ja, ik ben al een tijdje bezig omdat ik mijn terras heb.

Ik ging nog even buurten bij twee collega’s die nu voor het eerst weer opengaan.

Fijne verplichte vrije tijd

Tommy den Hartog kookt op niveau; zijn Restaurant 273 heropent voor het eerst echt weer. “Een hele klus,” vertelt hij mij. “Eigenlijk is het veel te kortdag om alles te kunnen regelen. Ik heb net mijn keukenteam rond, daar ben ik blij mee. We zijn druk met alle voorbereidingen en het opleiden van het team. Ik kan helaas nog niet open óp 5 juni. We gaan eerst 9 juni een try-out draaien en gaan het weekend daarop écht open. Omdat ik geen concessies wil doen aan de kwaliteit, heb ik bovendien besloten om vijf dagen open te gaan in plaats van zes.”

Ik viel ook even binnen bij Ron Netto van ’t Pandje. Hij heeft gelukkig drie van zijn vier medewerkers kunnen behouden. “Ik had eigenlijk niet verwacht dat we voor augustus de deuren zouden mogen openen. Een mooie meevaller dus. Normaal wordt hier tot in de vroege uurtjes gedronken. Nu zijn we tot tien uur open. Ik ben benieuwd of we een beetje omzet kunnen draaien. Het openen van het café is niet veel werk. Het bier moet door de leidingen kunnen.”

O ja, ondanks het vele geld dat de sluiting heeft gekost, hebben Ron en Anja Netto erg genoten van hun verplichte vrije tijd.