"Piekeren is een inefficiënte manier van nadenken"

Het bedrijf Hutten catering in Veghel is in één klap 90 procent van de omzet kwijtgeraakt. De duurzame cateraar met 2.000 medewerkers verzorgt nog wel het eten en drinken in de ziekenhuizen Bernhoven in Uden en Amphia in Breda, epicentrum van de corona-epidemie. Food Inspiration praat met Bob Hutten over de verdeling van de financiële pijn.

Foto door: Floris Heuer

Hoe zit je erin?

"Rustig. Ik heb meerdere crisissen meegemaakt. Toen stond ik er als bedrijf alleen voor. Nu is de disruptie zo groot, dat we het met zijn allen moeten oplossen. Waar ik door aangedaan ben is wat er gebeurt in de ziekenhuizen die we cateren. Niet normaal. Vanuit de hele maatschappij worden zorgmedewerkers overspoeld met liefde - prachtig - maar wij zien en horen de trieste verhalen."

Waar ben je mee bezig?

"We maken elke dag een liquiditeitsbegroting, elke dag bepalen we wie thuis blijft en wie werkt. En we maken toekomstscenario's. We gaan er nu van uit dat vanaf 1 september voor een belangrijk deel de business weer gaat normaliseren, al zal voor de markt van feesten en partijen het herstel langzamer op gang komen. Is dat te optimistisch? Er zijn zoveel onzekerheden. Wel duidelijk is dat wij ons geen 10 miljoen euro verlies kunnen permitteren. Hutten catering is geen hi-techbedrijf."

"We kunnen ons geen 10 miljoen euro verlies permitteren. Hutten catering is geen hi-techbedrijf."

Hoe ga je het omzetverlies opvangen?

"Ik zie de overheid goed acteren, hoewel je natuurlijk hoopt dat ze nog sneller duidelijkheid geven over de steunmaatregelen. Veder moet iedereen gaan bijdragen: werkgevers, pandeigenaren, leveranciers, maar ook werknemers. Het zou toch wel heel gek zijn dat als we geen omzet hebben en al mijn samenwerkers op 1 juli gaan vragen: wat gaan we doen met die 25 vakantiedagen die nog uitstaan? Werkgevers en vakbonden in Nederland zullen nu met elkaar in gesprek moeten gaan. Hoe we de pijn gaan verdelen weet ik ook niet precies. Maar dit weet ik wel: het is veel erger je baan te verliezen dan een keer iets in te leveren van je vakantiegeld. We moeten hier met elkaar doorheen."

Zie je nog kansen?

"Ik heb vorige week een berichtje op Linkedin gepost. Met een oproep voor oplossingen voor het enorme overschot aan eten afkomstig uit de kassen van het Westland. Dat bericht is 145.000 keer bekeken en heeft 160 reacties opgeleverd. Die saamhorigheid vind ik inspirerend. Er zijn straks 100 ton aardbeien over. Hoe voorkomen we dat die worden weggegooid? Ik ben aan de slag gegaan. Breng de aardbeien naar onze Verspillingsfabriek in Veghel, wij maken er pulp van, we zoeken de samenwerking met een ijsmaker. Die maakt lekker aardbeienijs dat deze zomer via de retail voor een zacht prijsje te koop wordt aangeboden: heel Nederland wordt getrakteerd. Ik hoop dat dit gaat lukken. Maar begrijp me goed: hoe creatief je ook bent, je kunt onmogelijk in deze tijden met nieuwe initiatieven je verlies compenseren. Het gaat maar om kleine bedragen."

Wat zijn je eerste gedachten over de langetermijneffecten?

"Ik geloof niet dat ons voedselsysteem blijvend gaat veranderen. Ik zie ook initiatieven als supportyourlocals en etenover.nl. Hartverwarmend, maar het huidige systeem dat gericht is op efficiency is zo sterk. Eigenlijk zie ik ons een aantal jaren terugvallen met ons bewustzijn. Duurzaamheid, inclusiviteit, korte ketens, op die boodschappen zitten nu weinig ondernemers en consumenten te wachten. Het gaat om overleven. Hoe? Dat maakt even niet uit. Bij het aanvragen van een krediet krijg je van de banken geen plusje omdat je duurzaam onderneemt. Ze kijken alleen of je het geleende geld terug kunt betalen."

Lig je ergens wakker van?

"Ik heb ooit een afspraak gemaakt met mijn brein. Als ik ga slapen ben ik klaar met denken. Piekeren is een inefficiënte manier van nadenken. Je moet fit blijven. Goed slapen doe ik nog steeds."