In samenwerking met het Gastronomisch Gilde interviewt Food Inspiration iedere maand een gildelid. Deze maand: horecaondernemer Alex Minderhoud (33), eigenaar van vier horeca- en cateringzaken in Middelburg en Serooskerke in Zeeland. Met de drukte van het zomerseizoen voor de deur spraken we Alex over zijn passie voor het vak en ondernemerschap.

Dit artikel verscheen eerder deze maand op de website van het Gastronomisch Gilde. 

1. Waar komt jouw passie voor het vak vandaan?

“Het horecabloed heb ik doorgekregen van mijn vader. Mijn vader kwam uit Oostenrijk en was een echte gastheer pur sang. Van de oude stempel: hij deed alles uit zijn hoofd tot de rekening opmaken aan toe. Koken kon hij ook goed en als kleine jongen nam hij me mee naar restaurants en cafés. Daar voelde ik me altijd al thuis. We woonden in Domburg, een toeristische badplaats met volop horecagelegenheden. Misschien vinden mensen dat niet de ideale omgeving om een kind in te laten opgroeien, maar voor mij was het de basis van alles wat ik nu heb en hoe ik onderneem. Als jongen van 12 jaar begon ik in de afwas en stroomde daarna door de keuken in. Helaas kent de horeca ook zijn keerzijde. Een ongezonde levensstijl met vaak veel drank eist soms zijn tol, waardoor ik mijn vader op jonge leeftijd heb verloren. Daar heb ik voor mijzelf wel lering uit getrokken.”

2. Hoe ben jij de afgelopen twee coronajaren doorgekomen? En in hoeverre heeft deze crisis jouw bedrijf of manier van werken blijvend beïnvloed?

“Ik had me eigenlijk voorgenomen niet meer teveel over deze periode te praten. Als jonge ondernemer heb ik me de eerste vijf jaar zorgeloos en vrij gevoeld. Als zelfstandig ondernemer is het natuurlijk hard werken en elke dag brengt onverwachte uitdagingen, maar gelukkig is het een van mijn talenten om goed te kunnen relativeren. Toen de eerste lockdown een feit was, heb ik geheel tegen mijn stijl een hele week in bed gelegen. De druk die er nooit was, voelde ik nu als een blok beton aan mijn been hangen dat ik overal mee naartoe moest slepen.”

“Ineens realiseerde ik me dat ons personeel financieel afhankelijk is van ons en ook dat het leven van mijn twee kinderen volledig gebaseerd is op wat we nu hebben. Ik was totaal uit het veld geslagen omdat mij iets overkwam waar ik totaal geen invloed op had, terwijl ik alles wat ik had opgebouwd kapot zag gaan. Tegelijkertijd voelde ik dat iedereen naar mij keek en zonder het hardop te zeggen vroeg, “Oké Alex, wat nu?”. En ja, dat wist ik zelf ook even niet…”

“Na een week vol emoties en weinig slaap voelde ik de vechter die ik al heel mijn leven ben, weer langzaam opkrabbelen. Nadat ik mijn rug had gerecht en een stevig gesprek met mezelf in de spiegel had gevoerd, ben ik de wedstrijdarena weer ingestapt. Met de wil om te winnen, maar diep van binnen ook de acceptatie van een eventueel verlies. We zijn weer gaan ondernemen: bezorgen en afhalen, een drive-thru opzetten tot koekjes verkopen van deur tot deur. Ook verhuurden we een deel van ons personeel tijdelijk aan andere bedrijven. Je kon het zo gek niet verzinnen of we deden het.”

“Ik ben geen ondernemer geworden om mijn hand op te houden. We gaan tot het gaatje en soms nog een stapje verder als het moet. Mocht ik dan toch verliezen dan gaan we strijdend ten onder. Ook het personeel heeft van mij die belofte gehad. Ik vertelde ze: ‘in goede tijden zijn we samen en nu het minder goed gaat, doen we het ook samen. Niemand wordt ontslagen. Het wordt samen erop of eronder.’ Ons bedrijf is op een bepaalde manier gegroeid door deze crisis, we hebben laten zien dat we met elkaar in staat zijn om zoiets ingrijpends te doorstaan.”

3. Even inzoomen op jouw werk in de wereld van eventcatering & private dining/chef aan huis. Wat zijn daarin de belangrijkste ontwikkelingen?

“Naast onze 3 horecagelegenheden doen we vanuit ChefAlex ook veel catering op locatie. Van een borrelplankje of een privé-diner bij mensen thuis tot volledig verzorgde feesten en partijen. Je ziet dat mensen het steeds leuker vinden om een privé-diner te organiseren voor hun gezelschap. Het is natuurlijk ook een hele belevenis als er speciaal voor jou gekookt wordt. Waar dit soort diners eerst alleen bij mensen met een goed gevulde portemonnee plaatsvonden, zie je nu ook steeds vaker mensen die er een tijdje voor moeten sparen, maar ook die ervaring willen.”

“Verder zijn mensen – mede door de afgelopen twee jaar – meer gewend geraakt aan thuis bijzondere gelegenheden vieren. Die trend zet zich voort en dus wordt het voor ons steeds drukker. De vraag is enorm gevarieerd. Wij proberen de invulling van een catering ook volledig af te stemmen op de persoonlijke wensen van de gast. Zo is elk feestje uniek. Door alle prijsstijgingen van de afgelopen tijd, gaan de prijzen van onze dienstverlening ook wat omhoog. Maar het lijkt, binnen ons segment althans, alsof de prijs niet het belangrijkste is. Gasten gaan vooral vooral de kwaliteit. Iemand die een aanvraag bij ons doet en het dan ergens anders goedkoper kan krijgen adviseer ik ook altijd om het daar dan te doen. Wij staan voor onze kwaliteit en dat kost soms een eurootje meer dan bij de buurman.”

4. 2022 is tot nu toe opnieuw een turbulent jaar, met de enorme prijsstijgingen en personeelstekorten als grote thema's. Wat onderneem je om er toch een succesvol jaar van te maken?

“Laten we beginnen met de hand in eigen boezem te steken als sector. Veel van mijn collega-ondernemers hebben in de afgelopen tien jaar hun personeel minimaal betaald, zes of zeven lange dagen per week laten werken onder slechte arbeidsomstandigheden. En dan is er nog de groep die tijdens de crisis iedereen de deur heeft gewezen. En dan nu klagen, dat ze niet bij je terugkomen…, dan gaat er bij mij niet in. Helaas plukken we als hele sector de vruchten van deze praktijken en zullen we gezamenlijk moeten werken aan een oplossing.”

“Dat begint bij een fatsoenlijk rooster, waarin mensen ook vrije tijd hebben en enige vorm van regelmaat. Iedereen snapt dat je in de horeca soms hard moet werken. maar er kan ook rekening worden gehouden met je persoonlijke situatie. Daarnaast zijn goede omstandigheden met betrekking tot pauze, maaltijden en overige extraatjes belangrijk, zodat je je gewaardeerd voelt. Natuurlijk hoort er een goed salaris bij. En daar zie ik een belangrijke parallel met onze cateringpartijen. De prijs moet nooit op nummer 1 staan. Zowel bij de werkgever als werknemer, maar ook niet in het bedrijf. Als de gasten bereid zijn een goede prijs te betalen voor het eten en drinken blijft er genoeg over zodat iedereen wat kan verdienen.”