Door de lockdown, als gevolg van een niet nader te noemen virus, werd er in kaart gebracht welke beroepen er wel en niet essentieel zijn. Maar maakt ‘niet essentieel’ ook minder belangrijk? Een column van Bas Mittelmeijer, eigenaar van restaurant Dinner at Six in Houten, over het belang van het horecavak. 

De bewustwording van welke beroepen er essentieel zijn was misschien wel weer eens nodig, extra waardering voor de zorg en het onderwijs is terecht. Het welvarende leven hier in het Westen kan ons wel eens doen vergeten wat echt van belang is en wat we voor vanzelfsprekend aannemen. 

In mijn geval heeft het mij laten nadenken over de toegevoegde waarde van ons horecaberoep. Eigenlijk kan ik mij er wel in vinden dat de horeca dicht moest omdat het geen essentiële functie heeft. Mensen kunnen prima zonder horeca. Maar willen ze dat ook? Horeca is een luxeproduct en ondanks de vele vormen die er zijn, is er uiteraard ook een groep die er geen geld voor (over)heeft. Echter heeft de ontspanning, het laten-verzorgen-door, en het eten om het genieten in mijn ogen een bijzondere werking op de mens. 

Het is als horeca de ‘taak’ om uit eten gaan bijzonder te maken. Je verlaat je huis niet om iets te eten wat ook in je eigen koelkast staat. Toch? Al heeft het niet alleen maar te maken met het product. Dat ene speciaalbiertje smaakt thuis echt anders dan aan de bar. De sfeer die gecreëerd wordt in de horeca, is waar het om gaat. Het vertellen van het verhaal over het bier, of over die ene speciale producent, de boer die iets ambachtelijks en bijzonders maakt. De horeca zou het uithangbord van bijzondere producenten en ambachtslieden moeten zijn. De plek waar consumenten kennis maken met de mensen die iets creëren, iets maken, iets toevoegen. 

"De horeca zou het uithangbord van bijzondere producenten en ambachtslieden moeten zijn."

Maar met bijzonder eten zijn we er nog niet, de horeca kan ook bewustwording creëren. Laten we zeggen, een stukje voedselopvoeding. Het bewust maken van hoe de voedselindustrie werkt, en er daarmee voor zorgen dat mensen achter de keuzes staan die ze maken. Niet op een belerende toon, maar door kennis te delen. Daar is de horeca de perfecte plek voor: aan tafel bij de gast. Maar misschien moeten we ook wel eens gaan nadenken over een ministerie van verantwoord eten? 

En er is straks wellicht nog wel een rol te vervullen voor de horeca in een heel ander maatschappelijk probleem: de file. Al die wegverbredingen hebben kennelijk niet tegen de files geholpen. Het blijkt dat het snel van A naar B kunnen ervoor zorgt dat mensen hun werk verder van huis zoeken, en dus meer kilometers maken, waardoor meer files ontstaan. Afgelopen jaar hebben we gemerkt dat we best goed zijn in thuiswerken. Laten we de momenten waarop je je collega’s wel opzoekt, anders vormgeven. Gebruik de horeca! Spreek centraal af en maak die reisafstanden korter. Zo lossen we niet alleen het fileprobleem op, maar helpen we de klimaatdoelstellingen ook nog een beetje.

Flexibele werktijden, geen vaste werkplek, minder lang reizen. Laten we als zelfbenoemd vooruitstrevend land een goed voorbeeld gaan geven. En laat de horeca de nieuwe kantoortuin worden..!

Toegegeven: het zijn voorbijvliegende hersenspinsels. Bovenstaande maakt de horeca nog altijd niet essentieel, maar het vervult op haar manier gelukkig wel een belangrijke rol. Of je nou komt flexwerken of genieten van een biertje aan de bar.