We snakken met z'n allen naar menselijke interactie, naar een leven buiten ons huis. We gaan bij de heropening vrienden opzoeken, maar het contact met de onbekende keert ook terug. Geen argwaan meer voor menigtes, geen gespitste oren voor een kuchje. Het is goed mogelijk dat er meer gasten alleen komen eten, om rustig mensen te kijken, of in alle rust te kunnen genieten van de maaltijd. In 2018 maakte Food Inspiration al een fotoserie over solo-eters.

Foto's door: Angeliek de Jonge

Guus Thijssen

Organiseert dinersessies

"Ik ben enig kind. Ik ben ermee opgegroeid om dingen alleen te doen. Voor mij is het een bonus als er mensen om me heen zijn, maar ik ga er niet standaard van uit. Op reis eet je vaak uit noodzaak alleen. Nadat ik per toeval in een hele goede zaak in New Delhi terecht kwam, realiseerde ik me pas hoe tof dat kan zijn. In je eentje ben je veel alerter op alle smaken, je gaat écht proeven.”

Inmiddels ga ik minimaal één keer per maand uitgebreid alleen uit eten. Ik houd van moderne zaken waar creatief gekookt wordt en waar dus ook veel te proeven valt, zoals hier bij chef-kok Michael van der Kroft. Het alleen-eten begint met aandachtig luisteren en het aanschouwen van de bediening. Ik kijk goed naar de opmaak en vraag ook vaak wat verder door. Ik ben alleen, ik heb de tijd. Dan ga ik goed ruiken en kleine hapjes proeven. Heel gericht. Eerst alle componenten in één hapje, daarna alle componenten los van elkaar.

Als alleen-eter moet je wel heel erg van eten en smaak houden. Anders zit je je flink te vervelen. Als je geen bovenmatige interesse voor smaak hebt, dan werkt het niet. Haal dan lekker een frietje. Dan ben je zo klaar en zit je ook vol."

Yvonne Kelatow 

Vrijwilliger en actief in maatschappelijke projecten

‘Op een gegeven moment was ik het gewoon zat om altijd in gezelschap uit eten te gaan. Met een ander voel ik me soms zó ongemakkelijk. Als ik alleen ga eten heb ik alle vrijheid. Ik deel al zoveel met iedereen om me heen. Als ik dan uit eten ga wil ik even niet delen. Alleen-eten doe ik om tot rust te komen, om even met niemand te praten. 

Het kan me zo opfleuren. Op de momenten dat ik verdrietig ben, kijk ik wat ik in mijn portemonnee heb en kies ik op basis daarvan een restaurant uit. Ik waan mezelf even in een andere wereld. Alleen geniet ik het allermeest. Dan hoef ik geen uitleg of aandacht te geven aan een ander. Ik neem de sfeer, de geuren en de smaken helemaal in me op. Alleen uit eten gaan is echt míjn uitje. Daar teer ik de hele week weer op.

Soms bestel ik een gerecht dat ik niet ken. Dat vind ik zo spannend. Mijn smaak is erg goed ontwikkeld. Ik ben zeer kritisch, net als mijn Indonesische ouders die ook altijd met eten bezig waren. Niks is goed. Maar als het dan een beetje in de buurt komt, dan treed ik eventjes uit mijn lichaam. Dan kan ik ook maar het beste alleen zijn. Als een ander dat ziet begrijpt-ie dat echt niet.’

Eugene Lubbers 

Hij is marketingmanager

"Je eetervaring verandert als je alleen bent. Door gesprekken met een ander wordt je afgeleid. Het is heel gezellig, maar je verliest de focus op datgene wat er op je bord ligt. 

Alleen uit eten is als een theatervoorstelling. Het licht gaat uit en je geniet van de show. Het draait om de aandacht voor het eten. De gedachten die je overspoelen en tegelijkertijd de rust die je ervaart. Het is een moment voor jezelf. Zonder telefoon, zonder afleiding. Je kunt écht proeven en je eigen mening vormen. Het is zo’n oprechte beleving. Voor mij is alleen-eten een kunst. Maar je moet er wel de rust voor hebben en jezelf zo’n moment gunnen.

Ik kook thuis wel eens uitgebreid voor mezelf als mijn vrouw en kinderen er niet zijn. Maar dat is anders dan alleen naar een restaurant gaan. Het is toch raar om in je eentje te gaan eten in een goed restaurant. Kijk maar eens om je heen. Alle tafeltjes zijn altijd voor twee of vier ingedekt, nooit voor één persoon. Ik zou willen dat er meer chefs komen die een setting creëren waarbij het niet raar is om alleen te gaan zitten eten."