Leefachterstand. Het woord viel in de kolommen van een dagblad. Leefachterstand, vooral jongeren voelen die aan den lijve. Wat staat de festivals en de horeca straks te wachten als jongere generaties de verloren coronatijd met één daverende klap willen compenseren?

Foto door: Floris Heuer (voor de coronapandemie)

Coronakilo’s. Dat is wel het meest gebruikte woord in relatie tot eten in de virustijd. Maar de oogst is veel breder. Zoals het 'afstandsetentje', de 'Zoomborrel' en het 'Facetimediner'. Een 17-jarige scholiere muntte wat mij betreft een van de mooiste allround coronawoorden. Leefachterstand. Ze besloot een ingezonden brief in de Volkskrant met de zinsnede: “Corona geeft ons geen leerachterstand, het geeft ons een leefachterstand. We zijn niet oké. Ook niet als onze cijfers dat wel zijn.”

Hap uit jeugd

Leefachterstand. Ik heb altijd geleerd dat je verloren tijd nooit kunt inhalen. Klinkt ook logisch. Verloren tijd is tijd die onlosmakelijk verbonden is aan een bepaalde levensfase, een bepaalde tijdgeest en de stand van zaken in een wereld die niet meer is. Ik sprak laatst op straat een vrouw die tien was toen de Tweede Wereldoorlog begon; vijftien toen die ophield. Ze verloor een hele hap uit haar jeugd. Door de onderbreking werd ze van haar kindertijd zo geparachuteerd in de levensfase van een beginnende vrouw. Zelfs anno 2021 bespeurde ik in haar stem nog iets van weemoedige bitterheid toen ze erover sprak.

“Horeca van Nederland; toon begrip en anticipeer tijdig op heftige taferelen, die het gevolg kúnnen zijn van leefachterstand.”

Mooiste tijd

Terug naar de leefachterstand in onze tijd. Ook ik krijg om mij heen de signalen dat vooral jongeren langzamerhand een soort van murw gebeukt zijn en gedemoraliseerd en depressievig raken. Een vol coronajaar met veel binnen zitten en weinig sociale contacten eist zijn tol. Voor mij, bezadigde bijna-zestiger, is dat jaar een klein stukje van mijn leven, nog geen 2 procent. Ben je 17, dan leveren de lockdowns, gemeten in percentages, drie keer zoveel leefachterstand op. En dan nog wel in de spreekwoordelijke mooiste tijd van je leven. Aangezien corona vooral ouderen treft, mogen we straks, als alles voorbij is, als belegen generaties best wat extra begrip opbrengen voor jeugd die zijn leefachterstand denkt te kunnen goedmaken.

Hedonisme

Wat dit betekent of kán betekenen voor de horeca? Nou dit; alles moet er straks in één keer uit. Veel jongeren zullen zich op festivals, in cafés en danceclubs met volle overtuiging overgeven aan hun herwonnen vrijheid. Geplaagd door depressie en frustratie, kan dit leiden tot situaties die hedonisme overstijgen.

Ja, het kan er misschien best wat excessief aan toegaan na de grote heropening. Dus horeca van Nederland; toon begrip en wees voorbereid op heftige taferelen. Anticipeer tijdig en invoelend. Ja, investeer maar vast in empathie. In medewerkers die stevig in hun schoenen staan, maar ook het vermogen hebben in andermans schoenen te gaan staan.

Want: leefachterstand in de mooiste tijd van je leven; dat is niet niks.